Meðfylgjandi er dómur Hæstaréttar í máli þar sem deilt var um hvort greiða skyldi almennan tekjuskatt eða fjármagnstekjuskatt af leigutekjum.
Um það var að ræða að gjaldandi leigði hluta af íbúðarhúsnæði sínu til einkahlutafélags í hennar eigu , sem þar stundaði atvinnurekstur. Fólst hann í því að veita sjúklingum geðræna meðferð.
Gjaldandinn hélt því fram að henni hefði verið heimilt að telja fram þessar húsaleigutekjur sem fjármagnstekjur utan atvinnurekstrar.
Talið var að í skilningi meginreglu laga um tekjuskatt og eignarskatt teldist slík starfsemi atvinnurekstur væri hún sjálfstæð, reglubundin um einhvern tíma og nokkur að umfangi og að auki stunduð í þeim efnahagslega tilgangi að hafa af henni hagnað, en um þetta var að ræða í tilviki gjaldandans.
Varð það því niðurstaða Hæstaréttar að skattstjóri hefði réttilega lagt til grundvallar að leigutekjur gjaldandans bæru tekjuskatt en ekki fjármagnstekjuskatt.
