Meðfylgjandi dómur Hæstaréttar varðar EFTA-dómstóllinn reglur hins Evrópska efnahagssvæðis og það, hvort leitað skuli ráðgefandi álits.
Gjaldandi nokkur krafðist þess að ógilt yrði ákvörðun ríkisskattstjóra um að hafna umsókn hans um að fá að nýta skattkort eiginkonu sinnar og að hann fengi ofgreidda skatta til baka. Þau hjónin nutu örorkulífeyris, greiðslna úr lífeyrissjóðum og atvinnuleysisbóta hérlendis en voru búsett erlendis. Í dómi héraðsdóms var fallist á kröfuna um að felld yrði úr gildi fyrrgreind ákvörðun ríkisskattstjóra sökum þess að hún hefði ekki verið samrýmanleg skuldbindingum ríkisins samkvæmt EES-samningnum, svo og að gjaldandinn ætti rétt á endurgreiðslu þess ofgreidda tekjuskatts sem ekki væri fyrndur. Málinu var áfrýjað til Hæstaréttar, sem kvað upp úrskurð að eigin frumkvæði um öflun álits EFTA-dómstólsins um skýringu samnings um Evrópska efnahagssvæðið varðandi nokkra þætti málsins þar sem niðurstaða hans kynni að hafa áhrif á úrslit þess.
|
Fimmtudaginn 14. nóvember 2013. |
Nr. 92/2013. |
Íslenska ríkið |